EÄŸirdir Mutlu Son

Eğirdir Mutlu Son Somutluk işte burdadır, gaddarlık olsun diye yapılan gaddarlık değildir bu. Bir Don Juan onları baştan çıkarır ve kaçıp gider; fakat ona zevk veren onları baştan çıkarmasıdır, kaçıp gitmesi değil; yani bunda hiç de soyut bir acımasızlık yoktur. Böylece, bu konu üzerinde düşündükçe pratiğimin teorimle tam bir uyum içinde bulunduğunu görüyorum. Çünkü benim pratiğime devamlı, kadının esasında başkası-için-varlık olduğu inancı sinmiştir.

Bu ânın sonsuz bir öneme sahip olmasının sebebi budur; çünkü başkası-için-varlık devamlı o ânın meselesidir. Bu ânın gelmesi uzun ya da kısa bir vakit alabilir; ama geldiği anda, aslen başkası-için- varlık göreceli bir varlık haline gelir ve her şey sonlanır. Kocaların, kadının kendileri için yaşanılan boyunca her şey olduğu anlamında ona başkası-için-varlık demelerinin oldukça iyi farkındayım. Kocalara bundan dolayı saygı duymak gerekir elbette. Fakat aslen bunun, birbirlerini kandırmak için kullanıldığına inanıyorum. Genellikle, toplumda her sınıfın belirli bazı ortak pratikleri ve özellikle bazı ortak yalanlan vardır.

EÄŸirdir Mutlu Son

Eğirdir Mutlu Son  Bu gemici masalım da bunlardan biri saymak gerekir. An hakkında doğru karan vermek basit bir iş değildir ve elbette yanlış karara varan birinin tüm yaşamı boyunca düşüneceği konum can sorunsıdır sadece. An en önemli şeydir ve o anda ise kadın en önemli şeydir. Sonuçlarını ben anlayamam. Bunların içinde, çocuk sahibi olmak benzer biçimde bir sonuç da vardır. Şu anda oldukça tutarlı bir düşünür olduğumu sanıyorum ama çıldırsam da bu sonucu düşünebilecek bir adam değilim; bunu hiç anlamıyorum; bunun için bir koca gerekli. Dün Cordelia ile bir aileyi yazlık evlerinde ziyaret ettik. Misafirliğimiz, her türden fizyolojik egzersizle vakit geçirdiğimiz bahçede sürdü büyük ölçüde. Ayrıca halka oyunu da oynadık.

Cordelia ile oynamakta olan bir beyefendi gidince onun yerini almak fırsatı dünyaya geldi. Cordelia’nın ortaya koyduÄŸu, oyundaki çabasıyla daha da baÅŸtan çıkarıcı hale gelen, ne müthiÅŸ çekicilikti o! Hareketleri arasındaki çeliÅŸkide ne zarif bir uyum vardı! Nasıl da hafifçeçecikti – çimenlerin üzerinde bir dans sanki! DireniÅŸ olmamasına karşı nasıl da denge her ÅŸeyi çözene dek gözü aldatırcasına dinç duruyor. Görünüşü iyi mi da yakıcı, bakışı nasıl da meydan okuyor! Oyunun kendisi organik olarak özellikle ilgimi çekti. Cordelia bunu farketmemiÅŸ gibiydi.